Na tych rekolekcjach otrzymałem wiele łask i uzdrowienie mojego serca z lęków i obaw, które na co dzień były w moich myślach. Uświadomiłem sobie, że Pan Jezus jest zawsze przy mnie i kocha mnie takiego jakim jestem i jaki plan przygotował dla mnie. Zawsze nas wyprowadza z niewoli grzechów abyśmy się stali jego dziećmi i żyli każdego dnia jego słowem  z Eucharystii,  czerpiąc siły ze spożywania jego ciała codziennie jeżeli jest to możliwe. Uwielbiam go we wszystkim co nas otacza, dziękuję za każdy dzień choć doznaję cierpienia, przebaczam wszystkim nawet tym, którzy mi zło sprawiają....

Odkryłem na nowo, że Jezus jest i będzie zawsze w moim sercu na pierwszym miejscu, bo On mnie zawsze kocha mimo, że upadam. Podnosi mnie z moich upadków w sakramencie pokuty i pojednania. Chrystus  daje mi Ducha Świętego, który mnie strzeże i pozwala odróżnić dobro od zła. Mogę się do Niego modlić i prosić o uzdrowienie mego serca.  

Aleksander

................................................................

Danuta

Bóg zapłać Wam za rekolekcje, Waszą posługę i obecność. Dziękuje za wspaniałe młode rodziny z dziećmi, wszystkich Animatorów, ks. Tomasza, młodzież  i dziękuję również  za każdą osobę na tych wspaniale  przeżytych przeze mnie  rekolekcjach. Dziękuję za książkę „Eucharystia – stracona godzina” .Czuwanie nocne przed Najświętszym Sakramentem i list do nas skierowany było dla mnie wielką radością i uwielbieniem mojego Boga. Modlitwa o Zesłanie Ducha Św. utwierdziła mnie, że Jezus jest ze mną i kocha mnie. Jest moim Panem i Zbawicielem.Modlitwą Przebaczenia modliłam się już wcześniej przez 3 m-ce przed rekolekcjami, przywiozłam ją ze sobą, bo moje serce było dalej niespokojne. Położenie dłoni na ołtarzu, pozostawienie wszystkich problemów i kłopotów Jezusowi bardzo pomogło mi skupić się na modlitwie. Po tym pełniej i świadomiej przeżywałam Eucharystię. Przez łzy Chrystus uzdrowił moje zranione wnętrze i w sercu zapanował pokój. Ks. Tomasz prosił o codzienną modlitwę do Ducha Świętego, którą ja zaniedbałam. Na nowo poczułam siłę tej modlitwy i umocnienie w Duchu.Moje rekolekcje już od początku  to radość, że jedziemy na nie po tak długiej przerwie i że jest dla nas miejsce. Gorące powitanie przez Animatorów i  jednoczesna pomoc przy ulokowaniu były miłym zaskoczeniem. Przepiękne widoki Tatr  inspirowały mnie do pracy nad sobą każdego dnia. W Kaplicy był dla mnie  niesamowity uśmiech Papieża bł. Jana Pawła II z rodziną, a twarz Jezusa Zmartwychwstałego z Całunu z każdego miejsca  patrzyła prosto w moje oczy.